Recht op een stuk perceel

Aan de hand van wat de afgelopen weken zich afspeelde kwestie grond-gratis-verdelen/krijgen/nemen of hoe je het noemen wilt, heb ik een gedicht gemaakt.

Prati Mamagron

Een ieder heeft recht op een stuk perceel
Groot genoeg, maar niet te veel
Anderen nemen zo veel ze willen
‘Gierigaard’ wil ik naar ze gillen

Ook een gedoe met die krakende mensen
Een huis inwonen is velen hun wensen
Moet dat gratis wel op zo’n manier
Dan wonen ze ook meer dan z’n vier

We willen ons land Suriname toch opbouwen?!
Dat kan alleen als we van elkaar houwen
Prati mamagron, verdeel aan al haar kinderen
Verdeel eerlijk en dat zal niet meer hinderen

SParM